Gidesim var.

        Lanet bir trene binip terk edesim var bu diyarı yada ne bileyim çevirip kontağı güneşin doğduğu yerlere gidesim var. Açıp kollarımı esen rüzgarı sindirmek içime, koklamak bozkırların havasını. Ben ki özünü sevgiye adamış insan, insanlardan kaçasım var bu aralar. Sıcak çöl kumlarında ayaklarımı yakasım var, hiç kalmadığım kadar susuz ve aç, kaybedilmiş yoklukları bulurcasına. Kollarım taş kesene kadar kulaç atasım var mavi sularında okyanusun, yerçekimine karşı koyar gibi hafif, özgür, hür, engin semalarda uçarcasına.

        Bu sabah özür diledim çocuk ellerimle sapansız avladığım kuş yavrularından, kavanoza koyup izlediğim ateş böceklerinden özür diledim, affedin beni ne olur. Şimdi sizlerin hiç olamadığı gibi şakıyasım var tüm melodileri, kanatlanıp parlak yıldızlara karışasım var öylesine yalnız ve bir başına, kendi inzivasında aydınlığı arar gibi.

HKNPLT