Gittiğin gün ikimiz de öldük....

Onsuz sürüklenip gidiyorum, bezgin ve yorgun
Aldığım zevkler bile avutmuyor artık
Her şeyde birbirimizin yarımıyken biz,
Şimdi onun hakkını çalar gibiyim kimsesiz.
Onunla paylaşmak zevkinden kalınca mahrum,
Hiçbir zevki almamaya karar verdim.
Her yerde, her zevkte, her şeyde o'nun yarısı
O'nun yarımı olmaya öylesine alışmıştım ki
Artık yarım bir mahluk gibiyim onsuz.
Ayırdıysa zamansız bir ölüm benden seni,
Ruhumun diğer yarısını alıp götürdüyse;
Beni tamamlayan o aziz yarımdan yoksun
Yaşamın ne anlamı var. Gittiğin gün ikimiz de öldük....


Nec fas esse ulla me voluptate hic frui
Decrevi, tantisper dum ille abest meus particeps 
Illam meae si partem animae tulit 
Maturior vis, quid moror altera, 
Nec chanıs aeque, nec superstes 
Integer? Ille dies utramque
Duxit ruinam 


                                        Montaigne - Denemeler.




Yorumlar