Uzun yıllar oldu dünyada konaklamaya başlayalı. Kimi zaman
bende hatırlayamıyorum kaç yıl, kaç ay, kaç hafta. Umutlu tohumlarla serpildik
yeryüzüne ve yine aynı umutlarla beslenip yeşerdik. Büyüdükçe kurcalamaya
başladık, gerekçeler aradık kimimiz; büyük adımlar atarak üzerine üzerine
yürüdük, o kaçtı biz kovaladık. Kovalamaktan usanmadık ancak arkamıza da
bakmayı hiç akıl edemedik. Bir oyun değildi oysa bu ve diyemezdik “aldım,
verdim, ben seni yendim”. Gün oldu akıllandık; şapka çıkardık ardından, haklı
gerekçeler bulduğumuzda ama o bizde düşleri sökülmüş karanlık ve kabak tadında geceler bırakmayı başardı.
Yorumlar
Yorum Gönder